Deze week kwam Elsa Gorter van de
VPRO een lezing geven over digitale televisie. Ze vertelde in de lezing ongeveer het zelfde als we in het artikel hadden gelezen, maar dan toegespitst op Nederland. In Nederland lopen we achter op de ontwikkeling van digitale televisie. Dit komt doordat Nederlanders verwend zijn met goede bekabeling en analoge televisie. We willen nog niet echt overstappen van analoog naar digitaal. Ook zijn er in het begin veel negatieve berichten geweest over digitale telefonie en televisie via de media. Ze vertelde over haar project
Holland Doc en ging er van uit dat iedereen wist wat dat was. Ik had er echter nog nooit van gehoord. Van te voren had ik wel even op de site van Holland Doc gekeken, maar het werd (en is) me niet echt duidelijk geworden wat het nou precies inhoud.
Digitale televisie kan op vier manieren: via de kabel, via de Ether, via internet en via ADSL verbinding. En alleen via de laatste twee kan digitale televisie ook interactief werken. De VPRO is op dit moment bezig met digitale kanalen, dat zijn er vier omdat ze verder te weinig subsidie krijgen om uit te breiden. Toch willen ze wel een beetje reclame gaan maken voor deze manier van televisie. Eerst was dit erg taboe omdat ze dachten dat mensen vanzelf wel op kwaliteit afkomen, maar dit wordt lastig als de kijker zelf kan beslissen wanneer hij wat kijkt en uit dat grote aanbod moet kiezen. Hier had ze het ook over de rol van de omroep; zij zag dit als een soort rode draad en gids van het digitale netwerk.
Over de lezing zelf:
De inhoud was erg goed, digitale televisie is een breed begrip maar Elsa legde goed uit hoe dat werd opgesplitst en waar zij zich dan mee bezig hield.
Ze gebruikte bronnen met cijfers en dat kwam wel overtuigend over, hierdoor was de objectiviteit groter. De cijfers waren ook erg recent, wat de aannemlijkheid groter maakt.
Ze zag er goed verzorgd uit en gebruikte af en toe handgebaren die haar verhaal versterkte. Alhoewel ze zich erg identificeerde met de VPRO bracht ze haar verhaal niet met veel enthousiasme. Ze had een stagair mee genomen die elke keer op een knopje moest drukken voor de volgende dia en die zat ze steeds af te snauwen en dan ging ze het toch maar zelf doen. Hij had niet echt een toegevoegde waarde aan het bezoek.
Ze bracht veel thema's aan de orde en had filmpjes van bijvoorbeeld
Joost en een amerikaanse maatschappij die al bezig was met digitale
interactieve televisie.
De discussie liep niet echt, ik denk dat ze gewoon een duidelijk verhaal had en dat de meeste mensen zich konden vinden in haar standpunt. Er was ook niet veel tijd voor een echte discussie omdat ze zoveel vertelde dus misschien had het iets korter gekund. Haar taalgebruik was ook goed te volgen alleen af en toe had ze het over VOD (video on demand) en
PODcasts en dan wist ik niet zo goed waar ze het over had en dat legde ze ook niet uit. Later noemde ze wel een keer Video On Demand maar ik legde de link niet zo snel.
Ook noemde ze de EPG-gids en daar had ik ook nog nooit van gehoord (maar misschien loop ik gewoon een beetje achter...).